Antalya

Fietsen in Turkije, al eerder had ik met wat mensen van een sportschool een tochtje gefietst in Egypte, en het leek me weer eens leuk om dat voort te zetten in een ander land; Turkije dus.
Er werd gevlogen met Onur Air, en in tegenstelling van wat er altijd gezegd wordt over Onur Air kan ik niet anders zeggen dat de vluchten mooi op tijd waren.

In de loop van de middag aangekomen op het vliegveld van Antalya, hiervandaan is het nog een kleine 2 uur rijden naar Finike
Het kleine Finike dankt haar naam aan de Foeniciërs die hier al in de 10e eeuw v. Chr. handel dreven.
Finike (7000 inw.) is ondanks dat het lange stranden en één van de best uitgeruste jachthavens in Turkije heeft één van de minder drukbezochte badplaatsjes van Turkije.
Finike ligt tussen de citrusplantages en het symbool van de stad is dan ook de sinaasappel.
Al snel werd duidelijk dat het programma zo hier en daar was gewijzigd, er werd de volgende dag niet begonnen met een fietstocht maar met een busrit naar Elmali.
Weinig tot niets kunnen vinden op internet over Elmali, alleen naar het schijnt, nog heel wat Ottomaanse huizen te zien zijn.
Enig probleem; hoe zien die huizen er dan in 's hemelsnaam uit?
Maar goed we kwamen om te fietsen en dat werd die middag dan ook gedaan, over het Elmali plateau, geen idee hoeveel kilometers er zijn gefietst.
Wat ik wel weet; er is flink geklommen.

De volgende dag weer een etappe in de buurt van Elmali, naar het Baran meer en terug via Mount Salur.
Ook vandaag weer vele kilometers klimwerk en al snel was duidelijk dat de fietsen niet van geweldige kwaliteit waren.
De vergezichten vergoeden veel.

Na weer een nachtje te hebben geslapen in het Three Angels Hotel, begon de tocht van Elmali naar Gömbe.
Een tocht van ongeveer 70 kilometer door o.a. het Dokuz Göl nationaalpark waar uiteraard weer een beklimming aan vooraf ging.
Ook over Gömbe kan ik niet veel vertellen, een klein provincie-dorpje met in ieder geval één kapper waar ik even ben langs geweest, het was hoog nodig.

De gehele nacht werden we in het Kahramaniar hotel getrakteerd op een concert van jankende honden, van slapen kwam dus weinig terecht.
Vroeg op gestaan voor, zoals ze in de Tour de France altijd mooi kunnen zeggen; de koninginnen-rit naar Kasaba.
Het begon al lekker, direkt een klim naar 1560 meter hoogte, wat hier op volgende was nog indrukwekkender.
Een afdaling van 22 kilometer en met snelheden van over de 60 km/uur werd er naar beneden "gevlogen".
De resterende kilometers naar Kasaba zouden dalend of vlak zijn.
Waarschijnlijk heb ik me hier in vergist, het was namelijk niet vlak er moest zo nu en dan weer flink geklommen worden en met het feit dat ik wat verkouden was, weinig had geslapen, een voorbereiding had van lik me versie en een fiets die continu problemen gaf welke niet werden opgelost door de mee gereisde mechaniciën, heb ik de fiets geparkeerd tegen een muurtje.
Het merendeel van de groep heeft de tocht naar Kasaba volbracht, een geweldige prestatie!!

De overnachting gebeurde op een boot nabij Kasaba, een prachtige sterrenhemel was mijn plafond die nacht.

Niet dat ik het echt verdiend had maar zo dagje varen langs de kust ging er wel in, even niet klimmen met een gammele fiets maar gewoon lekker luieren op een boot.
De 5 z (zon, zee, zand, zitten en zuipen) welk ik toch altijd hoog in het vaandel heb kwam bijna in het geheel uit.
De z van zand vervangen we gemakshalve maar door de z van zwemmen, al was het eigenlijk meer dobberen in een bandje.

De laatste 2 dagen verbleven we weer in Finike.
Er was nog een mogelijkheid om een stukje te fietsen, maar dat was aan mij niet besteed.
Een beetje wandelen door het dorpje en me voorbereiden op de terugvlucht leek me beter.

Al met al weer een hele belevenis die ik zeker in toekomst een keer ga herhalen, al zal ik dan wel die 5 z moeten gaan vervangen door 5 f (fitnes, fietsen, fun, fruit en fanta).