Caïro

De vluchten naar Caïro gingen vanaf Amsterdam via Zurich met Swiss Airlines.
Het doel van de 1ste reis naar Caïro was om met een groep van 13 man en vrouw een stukje te gaan fietsen in de Sinaï-woestijn.
Het doel van de 2de reis naar Caïro was om vanaf Luxor langs de Nijl naar Aswan en vanaf Aswan terug langs de Nijl naar Edfu te fietsen.

Het verslag van de 1ste reis:

Aangekomen in Caïro werden we opgehaald met een busje die ons verder bracht naar Ras Sudr, waar de overnachting zou plaatsvinden.
Tevens was Ras Sudr de startplaats van de fietstocht door de Sinaï-woestijn.

Sinaï
De Sinaï, het driehoekig schiereiland dat Azië en Afrika verbindt, wordt aan de noordzijde door de Middellandse Zee begrensd, aan de oostzijde door de grens met Israël en de tot 2000 meter diepe Golf van Aqaba, die eigenlijk een breuk tussen de twee continenten vormt.
Aan de westzijde wordt de begrenzing gevormd door de Golf van Suez en het Suezkanaal.
Het gebied is woestijnachtig maar ontvangt, door de nabij gelegen Middellandse Zee, wel enige regen.
Het noorden van de Sinaï is tamelijk vlak, zanderig en saai.
Het midden van het gebied, Gebel el Tin, wordt ingenomen door een zeer onherbergzame hoogvlakte, doorsneden door droge rivierbeddingen of wadi's.
Meer naar het zuiden wordt het bergachtig, met toppen tot 2642 meter (de Katharinaberg).
Daar waar de geërodeerde, roodachtige granietbergen tot aan de zee lopen is de kust veelal rotsachtig, maar voor de rest beschikt de Sinaï over talloze kilometers onbevolkt strand.
Bovendien liggen in het zuidwesten van het schiereiland en langs de kust aan de Golf van Aqaba talrijke koraalriffen, die tot de mooiste ter wereld behoren en ideaal zijn voor duiken en snorkelen.
Met name het zuidelijke gedeelte maakt de Sinaï tot één van de mooiste delen en daarmee tot één van de landschappelijke hoogtepunten van Egypte.

Sinaï woestijn

De Geschiedenis
Dit gebied heeft een belangrijke rol gespeeld in de wereldgeschiedenis, aangezien zowel het joodse als het christelijke en het islamitische geloof hier hun wortels hebben.
Maar al eerder was dit gebied bekend.
De antieke Egyptenaren haalden hier hun goud, koper en turkoois vandaan.
Langs de Middellandse-Zeekust was, met onderbrekingen, steeds sprake van meer of minder vreedzaam verkeer.
De beschaving van Mesopotamië kwam langs deze weg met het oude Egypte in contact en omgekeerd.
Abraham werd hier door legers van de Farao aangetroffen en meegenomen naar Memphis.
Mozes ontving op de naar hem genoemde berg zijn tien geboden en doorkruiste met zijn volk de Rode Zee, de heilige familie trok dwars door de woestijn op de vlucht voor de Romeinen.
Zoals bekend is het gebied ook nu nog verre van vergeten; nog in 1973 werd hier een oorlog tussen Egypte en Israël uitgevochten.
Pas in 1983 kreeg Egypte het laatste stuk bezet gebied terug.

Bevolking
De Sinaï wordt bevolkt door zo'n 110.000 mensen, voornamelijk nomadische bedoeïenen, die een zeer onafhankelijk bestaan leiden, dat in vele eeuwen eigenlijk nauwelijks veranderd is.
Met hun kudde geiten trekken ze, al naar gelang het seizoen, van waterplaats naar waterplaats.
Nog altijd wonen de meeste van hen, in stamverband, in zelfgemaakte tenten van geitenwol, hoewel een toenemend aantal van hen werk vindt in de olie en toeristenindustire.
Hun contacten met de rest van de Egyptische bevolking zijn minimaal.
In de weinige kleine plaatsjes wonen ook Arabieren en een handje vol Egyptenaren uit het Nijldal.
Het merendeel van de bevolking is islamitisch, maar de bewoners van de kloostergemeenschappen die de Sinaï al vele eeuwen rijk is horen bij de Grieks-orthodoxe kerk.
In ommuurde kloosters hebben monniken de eeuwen met succes getrotseerd.
Het Katharinaklooster is één van de grootste toerischtische trekpleisters van de hele Sinaï.

Etappe 1: van Ras Sudr naar Hammam Faraoun (52 km)
De eerste fietsdag was een makkie, slechts 52 km, met de wind in de rug, langs de Golf van Suez naar de warmwaterbronnen van Hammam Faraoun, een mooi stuk strand aan de voet van een imposante kalksteenberg.
De plaats is bekend om het water dat overal uit de grond opborrelt, in het warme zwavelhoudende bronwater kan je uitstekend je spieren laten ontspannen.

De fietsroute

Etappe 2: van Hammam Faraoun naar Wadi Mukattab (123 km)
Vroeg uit de veren en na een flink ontbijt zitten we weer op de fiets.
We beginnen met een stevige klim gevolgd door een mooi vlak gedeelte.
Na het plaatsje Abu Rudeis verlaten we het vlakke landschap en blauwe water van de kuststrook en beginnen te stijgen in de richting van Wadi Feiran.
Tegen einde van de dag bereiken we onze overnachtingsplaats in Wadi Mukattab.

Etappe 3: Van Wadi Mukattab naar Santa Katharina (75 km)
Na weer een nacht niet echt te hebben geslapen, wordt er weer vroeg gefietst en rijden we richting noordoosten door de oase Wadi Feiran.
De weg gaat door een prachtig gebied met palmbomen, groentetuinen en fruitbomen.
Tegen het einde van de rit rijden we door een spectaculair landschap met rode granieten bergen en prachtige vergezichten.
In de middag, na een klim van meer dan 70 km, bereiken we ons doel: Santa Katharina op 1400 meter hoogte.

Etappe 4: Een ontdekkingstocht door het Sinaï-gebergte naar de top van Mount Sinaï
Vandaag hebben de fietsen een rustdag, wij mogen een stukje gaan wandelen.
Aan de voet van het Sinaï-gebergte ligt al 1500 jaar het St. Katharinaklooster, het oudste doorlopend bewoonde klooster ter wereld.
Het klooster is gesticht in de 6de eeuw, op de plaats waar Mozes met het brandende braambosje geconfronteerd werd.
Of dit inderdaad precies de juiste plaats is valt te bezien.
Het Joodse volk heeft de route die het volgde, op de vlucht voor de Egyptenaren, niet vastgelegd.
Er zijn ook andere plaatsen aan te wijzen waar Mozes de stenen tafelen in ontvangst nam; zo voldoet de Gebel Serbal, die in de buurt staat, ook aan de bijbelse omschrijving.
De pelgrims die in de loop van de 4de eeuw op zoek gingen naar heiligeplaatsen maakten zich daar niet al te druk over en namen aan dat ze de juiste plaats gevonden hadden.
Een klooster was er toen nog niet; kluizenaars vestigden zich hier en daar in de omgeving van het huidige klooster.
Ze kregen echter te maken met vijandige bergbewoners, dat bracht hen er toe om een verzoekschrift voor een echt klooster te richten tot de Byzantijnse keizer Justanius.
In eerste instantie stuurde de keizer een legertje uit Roemenië afkomstige huurlingen, in tweede instantie besloot de keizer tot de bouw van een fort en zo verrezen de torenhoge muren die het klooster nu omgeven.
De resten van de heilige Katharina van Alexandrië, die daar een marteldood was gestorven, werden volgens de overlevingen op de nabij gelegen Katharinaberg gevonden, daar door engelen heengebracht.
Sindsdien wordt het oorspronkelijk aan Maria gewijde klooster "Katharinaklooster" genoemd.
Bij een aardbeving in de 14de eeuw ontstond er schade en aan het begin van de 19de eeuw waren de muren tamelijk vervallen, maar tijdens diens veldtocht in Egypte heeft Napoleon zijn maarschalk Kléber opdracht gegeven ze weer te laten herstellen.

Via paden die al eeuwen lang door locale bedoeïenen en monniken worden gebruikt wordt de top van Mount Sinaï (Mozesberg) op 2285 meter bereikt.

Volgens het Oude Testament ontving Mozes op de top van Mount Sinaï van God de Stenen Tafelen met de Tien Geboden.
Boven op de top staat de kapel van de heilige drie-éénheid.
Deze in 1934 gebouwde kapel staat op de plek waar de originele kapel uit 363 heeft gestaan.
De grillige pieken van het gebergte kleuren paars naar dieprood; een spectaculair gezicht.

Etappe 5: Van Santa Katharina naar Dahab (132 km)
We verlaten Santa Katharina voor een fietsdag die ons van 1400 meter hoogte naar zeeniveau brengt.
De weg gaat door een woestijnlandschap met afwisselende kleuren en gesteenten.
We lunchen bij een bedoeïenenkamp in Wadi Hazala, een gebied met enorme zandsteenrotsen en duinen.
Na een lange afdaling van ruim 40 km bereiken we dan eindelijk door de Israëli's gestichte badplaats Dahab.
In feite bestaat de plaats uit 2 dorpjes, het bedoeïenendorp Assalah in de zuidelijke helft en het zaken en adminstratiecentrum Dahab in het noorden.
Het strand is van een fijn goudkleurig zand, dat de oorsprong schijnt te zijn van de plaatsnaam Dahab, dat in het Arabisch "goud" betekent.
Het vakantieoord telt talloze winkeltjes, diverse hotels, een groot aantal restaurants en een bijna evengroot aantal duikcentra.
Door de riffen direct voor Dahab, en het nabij gelegen Blue Hole is de plaats een populaire bestemming bij duikers en snorkelaars.
En tevens ons eindbestemming van dit fiets-tochtje, het word tijd om een biertje te gaan nuttigen.