Teuge

Het is me goed in m'n bol geslagen, donderdag 3 april 2003, ga ik een proefles doen in een Cessna 172.
Een Cessna 172 is een vierpersoons vliegtuig.
De vleugels zijn geplaatst aan de bovenkant van het vliegtuig, waardoor er een goed uitzicht is, en deze constructie geeft het vliegtuig ook een stabiel evenwicht.

Er stond een vrij harde wind en zo nu en dan regende het.
Toch nog even gebeld naar ATAS Luchtvaartbedrijf B.V. of het wel door ging, het ging dus door er werd tussen de regenbuien door gevlogen werd mij verteld.
Nu kon ik er dus niet meer onderuit.
Aangekomen op vliegveld Teuge, ligt vlak bij Apeldoorn, kon ik nog net even zien hoe het vliegtuigje landde.



Cessna 172

12.00 uur het is zover, piloot Wynand stelde zich voor en begon met de uitleg over de Cessna 172.
Na deze uitleg ging het dan echt gebeuren, motor werd gestart en nadat de noodzakelijke handelingen zoals remmentest, motorvermogen en instrumenten gecontroleerd waren, werd er naar de start- en landingsbaan gereden.
En daar gingen we dan de lucht in, het viel mee, het vliegtuigje maakte wel wat rare "sprongen" maar echt angst had ik niet.
Ik kan ook niet zeggen dat ik helemaal op mijn gemak zat, zeker niet op die hoogte.
Na de start mocht ik het van Wynand overnemen en zo zat ik wat onwennig achter het stuur.
Terwijl ik dacht dat we netjes horizontaal vlogen gingen we nog steeds richting hemel, het was voor mij niet te doen om me normaal concentreren, ik zag teveel en mijn hersencellentjes gingen te veel hun eigen weg.
Gelukkig hield mijn "mentor" Wynand de metertjes in de cockpit en het luchtruim in de gaten, want hier had ik even geen tijd voor.
Door de harde wind gingen we wel flink heen en weer en mijn sturen bleek niet echt geweldig, toch te verkrampt denk ik, want toen de stuurknuppel werd los gelaten en dus zonder handjes werd gevlogen bleek het vliegtuig een stuk stabieler.
De tijd zat er bijna op en er moest rechtsom keert gemaakt worden, deze bocht heb ik maar door Wynand laten doen, omdat ik aan de rechterkant zat en dat je dan dus in zo rechterbocht de diepte in kijkt, en dat met mijn hoogtevrees.
Al viel het eigenlijk best wel mee met mijn hoogtevrees.
De landing was geweldig door die harde wind, die dwars op de landingsbaan stond, werd er schuin naar de landingsbaan gevlogen, en daar stonden we weer aan de grond.

Net zoals bij mijn eerste vlucht naar Hamburg, heb ik toch het idee dat het allemaal een beetje langs me heen is gegaan en om mijn gedachtens beter onder controle te krijgen ben ik van plan om binnenkort nog eens een proefles te gaan doen.
Met als uitdaging om die rechterbocht zelf te doen.
Wel staat vast dat het een heel leuke ervaring was mede door toedoen van de enthausiaste medewerkers van ATAS Luchtvaartbedrijf B.V..

Ook zin in een proefles, klik op ATAS.
Klik hier voor meer info over Vliegveld Teuge.

update 01-2020