Melilla

Zelf had ik er nog nooit van gehoord van deze twee Spaanse steden, de enige Europese grenzen op het vasteland van Afrika en wel in Marokko.
Het zijn Ceuta en Melilla.
Tegenover de Rots van Gibraltar ligt op een smalle landtong in Marokko de Spaanse exclave Ceuta, bestaande uit de gelijknamige stad en het dorpje Benzú.
Ceuta heeft wel een kleine luchthaven; een Heliport maar vluchten zijn er nauwelijks.
Melilla ligt ongeveer 300 kilometer oosterlijker gelegen dan Ceuta aan de Noord-Afrikaanse kust.
Melilla is middels een hoge muur gescheiden van Afrika.
Dit om te voorkomen dat gelukzoekende Afrikanen illigaal Europa bereiken.
Melilla staat verder bekend om de belastingvrije verkoop van bijv. alcohol, sigaretten en parfums.
Daarnaast staat het bekend om de mooie zandstranden, de visserij en de vele duik- en zeilfaciliteiten.
Nou dat ga ik zelf maar eens bekijken dan.
Gelukkig heeft Melilla een luchthaven waarop regelmatig vluchten vanaf Malaga gaan.

Al enige jaren kom ik in Torremolinos, vlieg dan op Malaga, omgeving Malaga is dan ook geen onbekend terrein.
Regelmatig fiets ik langs de kust van Andalucië, en zelfs het binnenland van Andalucië ga ik in.
Mijn fiets staat bij DSG Bike Rental, en zo wil het geval toen ik mijn fiets op een dag terugbracht en daar dus de vraag kreeg of ik de volgende dag weer ging fietsen ik moest zeggen; nee morgen niet want dan ga ik naar Melilla.
Wat er toen gebeurde hield ik niet voor mogelijk, gillend werd kenbaar gemaakt dat de ze van Melilla komt en dat haar ouders daar een tapas bar hebben in Melilla.
Welke? Waar? Dan loop ik wel even langs bij je ouders, kan ik daar gelijk een hapje eten voordat ik terugvlieg.

Maar eerst natuurlijk Melilla ontdekken.

Met een taxi van het vliegveld naar Plaza de España om daar de stadswandeling te starten.
Op dit prachtige plein; Plaza de España komen alle belangrijke wegen in het centrum van Melilla samen.
Een grote cirkel die ook belangrijke gebouwen herbergt, het stadhuis en casa Melul, beide werken van de grote architect Enrique Nieto.
En in het midden, omringd door palmbomen, een monument voor de helden.
Belangrijk centraal plein van de stad Melilla en ingang van Parque Hernández.
Dit park heeft een paar verschillende paden, veel bomen en struiken, veel open plekken, prachtige fonteinen en veel bankjes om uit te rusten.
Rust zit er voor mij niet in, ik moet door want in de middag vlieg ik terug naar Malaga.

Plaza del Pescador
Een rustig pleintje naast de muur van de Oude Stad met een vissersbootje als eerbetoon aan het vissersgilde.

Torreón de San Juan
De Torreón de San Juan behoort tot de eerste omheining van de oude stad.

Paseo del Faro (vuurtoren)
Tussen de vuurtoren en de Torreón del Bonete staan eeuwenoude kanonnen, tevens heb je een spectaculair uitzicht over Middellandse Zee.

Het word tijd om naar het strand tegaan en dat doe je over de Paseo Maritimo.
De Paseo Marítimo de Melilla is een ssort boulevard met ernaast een mooi fietspad, die langs de 4 stadsstranden van de stad loopt.
Het is een brede, schone route tussen de palmbomen.
Er is een reeks sculpturen geplaatst die het een speciaal tintje geven.
Aan het einde van deze boulevard houd Melilla op, er staat een meters hoog hek met daarachter dus Marokko.
Rechtsomkeert.
Begon toch ook wel trek te krijgen en ik zou ook wel een biertje lusten, helaas de 2 strandtenten zijn gesloten.
Zoals je hebt kunnen lezen zou ik ook even langs de tapasbar gaan van de ouders van de dame van DSG.
De tapasbar lag vlak naast het Parque Forestal Juan Carlos I, een bospark ter ere van koning Juan Carlos I en is het grootste in de stad Melilla, ook nog eens gelegen nabij de luchthaven.
Nog wel een fikse wandeling van waar ik nu sta, maar dan zie ik ook nog wat van de stad en dat park pakken we dan ook nog even mee, eten, drinken en uitrusten in de tapasbar en dan door naar de luchthaven.

Peña Bética Melillense, de naam van de tapasbar, goede beoordelingen op internet, ik ben benieuwd.
Geen idee wat de dame van DSG haar ouders verteld had maar toen ik de straat in liep stonden ze al op mij te wachten.
In druk spaans werd er tegen mij geratelt, verstond er geen woord van, dochter werd gebeld, kwam erop neer wat ik wilde eten, vis of vlees?
Eerst maar een biertje, grande? Si grande.
Het liep storm, meerdere vaste klanten kwamen binnen en ook die begonnen te ratelen, gezellig met handen en voeten, een dolle boel.
Geen idee wat ik allemaal heb gegeten, telkens als ik een schaaltje leeg had kwam er een nieuw schaaltje.
Het smaakte mij allemaal best.
Helaas het werd tijd om naar het vliegveld te lopen, al werd dat meer rollen zo vol zat ik.

Zou ik nog een keer naar Melilla gaan?
Voor het eten misschien wel, de stad zelf kon mij niet echt bekoren, was ook erg kort dat ik er was.
Wie weet voor de Media Maratón Melilla.

update 11-2023